Η Frances μιλά για το πώς είναι να αγαπάς ένα “λάθος” σώμα

Η Frances μιλά για το πώς είναι να αγαπάς ένα “λάθος” σώμα

«Δεν είναι μόνο η αναπηρία. Είναι το σεξ, το γέλιο, η ομορφιά»

H Frances Ryan είναι η μητέρα, συγγραφέας και δημοσιογράφος του Guardian που είναι ανάπηρη και γράφει για το σώμα της για τη σειρά Living in a Woman’s Body τ

Η Frances αναφέρει το πως αισθάνεται, τι σημαίνει για αυτήν, αλλά και για τον αφόρητο πόνο που αισθάνεται αρκετές φορές, τα χάπια που παίρνει και την αξιοπρέπεια της που ρίχνει όταν χρησιμοποιεί δημόσια τουαλέτα. 

Διάβασε Επίσης: Η Beth είναι το μοντέλο με σύνδρομο Down που έκλεψε τις εντυπώσεις

«Αυτό το σώμα είναι ένα γενετικό λάθος, ένα θέαμα που προκαλεί οίκτο, η ακτινογραφία μία συνηθισμένη Τρίτη μεσημέρι, με έναν γιατρό να μιλά σιγά, δίπλα στο κρεβάτι. Είναι και μεγαλειώδες, ευτυχώς. Είναι γέλιο μέχρι δακρύων με τους ανθρώπους που σ’ αγαπάνε – μόνο οι ξένοι νοιάζονται που κάθεσαι σε αμαξίδιο εκείνη την ώρα».

«Είναι το σεξ, η ανατριχίλα και τα φιλιά στο δέρμα που μοιάζουν μαγικά. Είναι τα ζεστά καλοκαίρια με φίλους, το φως του ήλιου στα γυμνά της πόδια, η μουσική στην ατμόσφαιρα. Είναι τσακισμένο», έγραψε.

Παρά το ότι της λένε ότι πρέπει να είναι ευγνώμων που την ποθούν, που την αγαπούν και που τελικά της έδωσαν θέση εργασίας, εξαιτίας του σώματος της, αμείβεται λιγότερο από τους συναδέλφους της και έχει 33% μικρότερη πιθανότητα να μπορεί να κάνει μαστογραφία. 

«Αυτό το σώμα είναι έτοιμο να εκραγεί, να αφήσει το στίγμα του αν όλα τα τρένα είναι προσβάσιμα, οι προσωπικοί βοηθοί πληρωμένοι και ο οικιακός εξοπλισμός, εύχρηστος».

 

Της λένε ότι πρέπει να αγαπάει τον εαυτό της, ότι όλα τα σώματα είναι όμορφα, αλλά ταυτόχρονα, ότι «παραείναι όμορφη για να βρίσκεται καθηλωμένη σε αμαξίδιο». 

Διάβασε Επίσης: Γυναίκα ανακάλυψε την πρώτη συσκευή αντισύλληψης για άνδρες

«Το σώμα μου δεν έχει διαφορετικές ανάγκες ή αναπηρίες, και δεν είναι η έμπνευσή σας. Είναι η αλλαγή των εποχών και των αιώνων, από εκεί που ήταν κρυμμένο σε ιδρύματα, βρέθηκε στην Πλατεία Talfgard, από εκεί που εκλιπαρούσε να βρει δουλειά, βρέθηκε να θεσπίζει νόμους στη βουλή. ‘Ισως αυτό να είναι πρόοδος».

Πηγή

Πηγή φωτογραφίας

Loader