Οποίος πει ότι δεν έχει περάσει στο DNA του το «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου», το «Αβάντι ντο φα φαφα» ή η εισαγωγή από την Άνοιξη της Σοφίας Βόσσου, λέει ψέματα. 

Τα τελευταία 30 χρόνια, η Eurovision ήταν αναπόσπαστο μέρος της «κουλτούρας» του Έλληνα, με εξαίρεση ίσως την τελευταία δεκαετία που «ξεφούσκωσε» κάπως το ενδιαφέρον μας (και δικαίως μάλλον καθώς οι συμμετοχές που στέλναμε δεν ήταν τόσο... δυνατές). 

Κορωνίδα στην ιστορία των ελληνικών συμμετοχών στο Διαγωνισμό – και εκτός συναγωνισμού λόγω θέσης και ιστορικότητας – ήταν η πρωτιά της χώρας το 2005 με την  Έλενα Παπαρίζου και  το «My Number One», στο Κίεβο. 

Εκτός από αυτή την στιγμή, οι ελληνικές συμμετοχές στην Eurovision που μας «σημάδεψαν» - με την καλή την έννοια – είναι πολλές και πλέον κλασικές, ασχέτως της θέσης που τερμάτισαν. 

Την παρθενική εκπροσώπηση της Ελλάδας στον διαγωνισμό, το 1974, είχε αναλάβει τότε η «μεγάλη κυρία» του ελληνικού τραγουδιού, η Μαρινέλλα, με το περίφημο «Κρασί, Θάλασσα Και Τ’ Αγόρι Μου» - Τερμάτισε 11η (σε σύνολο δεκαπέντε τότε συμμετεχουσών χωρών) αλλά καθόλου δεν μας νοιάζει. 

Το 1977, η Ελλάδα συμμετείχε με το κλασικό, ρομαντικό Μάθημα Σολφέζ (σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου) και όλοι προσπαθούσαν να μάθουν τις κινήσεις του Πασχάλη, της Μπέσσυ, του Ρόμπερτ και της Μαριάννας.

Το 1979 η Ελλάδα έστειλε την Ελπίδα με το «Σωκράτη (εσύ σούπερ σταρ). ¨Ήρθε στην 8η θέση. Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια.

Τα επόμενα χρόνια οι ελληνικές συμμέτοχές ήταν «ανύπαρκτες» από άποψη εντυπωσιασμού και θέσης και δεν «έγραψαν» στην συνείδηση μας. Μέχρι που…

Το 1991 , σε μία μοναδική μουσική στιγμή, πάει στην Eurovision της Ρώμης η Σοφία Βόσσου με τον Αντρέα Μικρούτσικου και έφεραν την αξεπέραστη «Ανοιξη».

Το κομμάτι ήρθε στην 13η θέση αλλά απέσπασε θερμότατες κριτικές και αγαπήθηκε όσο λίγα. Λόγω της Ανοιξης οι Ελληνες άρχισαν να ασχολούνται πλέον σοβαρά με τη Eurovision και η τηλεθέαση κάθε χρόνο χτυπούσε κόκκινο. 

Το 1993 η Καίτη Γαρμπή έγραψε «ενδυματολογική» ιστορία στη Eurovision με το εμβληματικό πλέον «γυμνό» φόρεμά της. Αλλά εμείς κρατήσαμε και το «τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι» από το τσιφτετελο-κομμάτι «Ελλάδα, Χώρα του Φωτός».

Τις επόμενες χρονιές «πιάναμε πάτο» στις βαθμολογίες και τελικά το 1999 η η EBU μας έκοψε καθώς απέκλειε μία σειρά χωρών βάσει των βαθμολογιών που είχαν συγκεντρώσει τα τελευταία πέντε έτη, προκειμένου να μειωθεί ο όγκος των συμμετοχών.

Αυτό μας ταρακούνησε αρκετά καθώς μετά από δύο χρόνια, το 2001, στείλαμε τους Antique με το Die For You. Ετσι μάθαμε την Έλενα Παπαρίζου και ήρθαμε για πρώτη φορά στην 3η θέση. Αποθέωση!

Την επόμενη χρονιά το 2002 το S.A.G.A.P.O. του Μιχάλη Ρακιντζή καταποντίστηκε στη 17η θέση. Πέρασαν πολλά χρόνια για να το εκτιμήσουμε και να καταλάβουμε πόσο «μπροστά» ήταν… Συγνώμη Μιχάλη!

Say, say, say, say the magic word...SAGARO - S.A.G.A.P.O.

To 2004, o Σάκης Ρουβάς – ο Έλληνας θεός που γοήτεψε ακόμα και τη νικήτρια Ρουσλάνα - έφερε την Τρίτη θέση με το Shake It και άνοιξε τον δρόμο για την πρωτιά της Παπαρίζου με το Number 1, την επόμενη χρονιά.

Ακολούθησαν το 2006 το Everything με την Άννα Βίσση και το 2007 το Γεια σου Μαρία με τον Σαρμπέλ μέχρι που…

Το 2008, το Καλομοιράκι ταρακούνησε τη σκηνή της Eurovision με το ναζί και το μπρίο της και έφερε το Secret Combination στην τρίτη θέση!

Ε, και μετά όπως τα θυμάστε… τίποτα άξιο λόγου, γι΄αυτό και δεν θυμόμαστε τίποτα, ίσως λίγο το Alcohol Is Free το 2013 με τους Koza Mostra και τον ρεμπέτη Αγάθωνα, λόγω του τζέρτζελου, που μας έφερε και στην πτωχή πλην τίμια 6η θέση…