Επισκέφθηκα χθες Μεγάλη Τρίτη το απόγευμα την αρχαία πόλη Cádiz στην Ανδαλουσία της Ισπανίας.

Μια πόλη εξίσου σημαντική στην περιοχή όπως η Μάλαγα και η Γρανάδα, λιγότερο όμως τουριστική τουτέστιν και λιγότερο γνωστή. Μια πόλη πολύ-πολύ αρχαία, η οποία ιδρύθηκε από τους Φοίνικες και που πηγές κάνουν λόγο ίσως για τον αρχαιότερο οικισμό με συνεχή κατοίκηση σ’ ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Στην Ισπανία σίγουρα ναι.

Τοποθετημένη σε στρατηγικό σημείο στον Ατλαντικό ωκεανό, κοντά στο Μαρόκο και στα στενά του Γιβραλτάρ και κτισμένη σε μια μικρή χερσόνησο που εξέχει από το mainland και που κάποτε ήταν νησί, η Cadiz ανέκαθεν προσέλκυε θαλασσοπόρους, εξερευνητές και πειρατές, κάτι που αμέσως γίνεται αντιληπτό μόλις εισέλθει κανείς στο ιστορικό της κέντρο.

Στο οποίο κέντρο φάνηκα τυχερός και μόλις έφτασα περίεργες φολκλορικές πασχαλινές τελετές βρίσκονταν σε εξέλιξη, όπου άνθρωποι ντυμένοι με πανομοιότυπη στολή με τους Κου Κουξ Κλάν (σε διαφορετικούς ωστόσο χρωματισμούς) παρήλαυναν στα στενά δρομάκια με δραματικό βηματισμό κρατώντας καθολικά «εξαπτέρυγα», σταυρούς και χριστοπαναγίες.

Πρόκειται για τους λεγόμενους «Nazarenos», οι οποίοι είναι ένα μείγμα από διαφορετικές παραδόσεις και θρησκείες που έχει γίνει κυρίαρχο στοιχείο στις καθολικές αυτές τελετουργίες, που παρόμοιες γίνονται σε ολόκληρη την Ισπανία, στην Ανδαλουσία όμως είναι οι πιο αντιπροσωπευτικές.

Πέρα από τους μασκαράδες που χωρίς αμφιβολία είναι το highlight της υπόθεσης, στην πομπή συμμετέχουν μουσικοί με ντραμς και τρομπέτες. Όλοι μαζί συνοδεύουν τις υπερυψωμένες κούκλες από σιλικόνη που και καλά απεικονίζουν τον Ιησού, την Παναγία, τους Αποστόλους και τους λοιπούς πρωταγωνιστές της εβδομάδας των Παθών. Χαρακτηριστική και εδώ, όπως και στα δικά μας τελετουργικά, η μυρωδιά του λιωμένου κεριού.

Πάντως ιδιαίτερα θρησκόληπτοι οι περισσότεροι άνθρωποι στη Ανδαλουσία δεν είναι, μου ειπώθηκε. Όλα αυτά κυρίως για χάρη της παράδοσης και του φολκλόρ είναι που γίνονται.

Για δες φώτο: