Η τελετή λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Ρίο έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου. Δεν έχουν περάσει καλά καλά 6 μήνες και ήδη οι εγκαταστάσεις των αγώνων φαίνεται ότι θα καταλήξουν όπως και αυτές των προηγούμενων διοργανώτριων χωρών (βλ. Αθήνα, Πεκίνο, Ατλάντα). Εγκαταλελειμμένες, με ανύπαρκτη συντήρηση, κτίρια-φαντάσματα στα οποία τίποτα δεν θυμίζει ένδοξες αθλητικές στιγμές.

Το πασίγνωστο στάδιο Maracana βρίσκεται πλέον σε φάση αποσύνθεσης, γεμάτο τρύπες, λακκούβες, ξεραμένο και έρμαιο σε όποιον θέλει να μπει και να κάνει ζημιές και κλοπές. Τα τζάμια έχουν σπάσει, τα καλώδια με χαλκό έχουν ήδη εξαφανιστεί από τα ταβάνια και τους τοίχους του σταδίου και το 10% των 78,000 θέσεων έχουν καταστραφεί. Δυστυχώς, το στάδιο είναι πλέον κλειστό για τους τουρίστες λόγω μιας συνεχιζόμενης διαφωνίας μεταξύ των διαχειριστών του σταδίου, της πολιτειακής κυβέρνησης του Ρίο και των διοργανωτών των Ολυμπιακών, με πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια απλήρωτους λογαριασμούς ρεύματος. Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στις υπόλοιπες εγκαταστάσεις. Στο κέντρο υγρού στίβου συναντάει κανείς μόνο λάσπες και νεκρά έντομα, ενώ το νερό στην πισίνα προπόνησης είναι χειρότερο κι από βάλτο. Το γήπεδο του γκολφ, για το οποίο δαπανήθηκαν πάνω από 18 εκατομμύρια ευρώ, δεν προσελκύει πλέον παίκτες και φαίνεται ότι θα σταματήσει η συντήρηση του γηπέδου, ενώ οι εγκαταστάσεις που το περιβάλλουν είναι ήδη εγκαταλελειμμένες. Βλέποντας όλη αυτή την κατάντια και όλα αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ να σαπίζουν, μήπως να το πάρουν απόφαση οι υπεύθυνοι διοργάνωσης των Ολυμπιακών και να βάλουν κάτω κάποια ουσιαστικά μέτρα, ώστε οι χώρες που διοργανώνουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες να έχουν και να εφαρμόζουν ένα πλάνο και όχι απλά να κάνουν στην ουσία μια αρπαχτή;