Γράφει η Ευαγγελία Φουσκή Μαρίνου

Κτισμένος στον μυχό του Παγασητικού κόλπου και σε απόσταση αναπνοής από το βουνό του Πηλίου, ο Βόλος συνδυάζει όλη τη γοητεία της θάλασσας με τη μυστηριακή ομορφιά του βουνού των Κενταύρων. Η όμορφη πόλη συνδέεται με την περίφημη Αργοναυτική Εκστρατεία, ένα από τα σημαντικότερα έπη του ελληνικού μυθολογικού κύκλου. Καμία υπερβολή δεν υπάρχει για την περιγραφή του Βόλου, στο παραπάνω αφιέρωμα.

Πράγματι, ο Βόλος, στον απόηχο του Πηλίου, σε υποδέχεται με μια εντυπωσιακή παραλία φτιαγμένη από το μπλέ της θάλασσας, καΐκια και ψαράδες που σου προσφέρουν τη ψαριά τους, μικρές βάρκες και μεγαλύτερα ιστιοφόρα, αλλά και θερινά σινεμά για ονειρικές καλοκαιρινές νύχτες. Δεν χαρακτηρίζεται τυχαία αυτή η πόλη, από την ιστοσελίδα του ΕΟΤ, ως ‘κόσμημα του Παγασητικού’.

Αν τύχει και χαθείς μέσα στα στενά της πόλης, θα συναντήσεις παλιά αρχοντικά σπίτια, μουσεία και δημόσια μέγαρα, επιβλητικές εκκλησιές σε όμορφες πλατειές, αλλά και παλιές βιομηχανίες, όπως η γνώστη καπνοβιομηχανία ‘Ματσάγγου’. Ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός, οι εργατικές συνοικίες, το λιμάνι και τα ψαράδικα αποτελούν άλλες εξίσου γοητευτικές πινελιές της πόλης.

Τι να περιγράψει κανείς για τα παραδοσιακά τσιπουράδικα. Αναβλύζουν τοπικό τσίπουρο φτιαγμένο στον τόπο του και συνοδεύουν με φρέσκο-ψαρεμένους μεζέδες από τους ατελείωτος κολπίσκους του Παγασητικού. Καλαμαράκια ή θράψαλα, μηδοπήλαφα ή γυαλιστερές, χταπόδια ψητά και μαρίδα είναι λίγα μόνο από όσα μπορείς να γευτείς, όχι μόνο στον Βόλο, αλλά και εκεί όπου η πόλη επεκτείνεται και φέρει άρωμα μικρασίας, στα ουζερί της Νέας Ιωνίας.

Η Νέα Ιωνία, κτισμένη από πρόσφυγες του 1922 ξεχειλίζει από αυθεντία και αδιαμφισβήτητα έχει διαμορφώσει σε σημαντικό βαθμό τη φυσιογνωμία ολόκληρης της πόλης. Το άρωμα των ανθρώπων της μεθυστικό, άνθρωποι ανοιχτοί, που έχουν βιώσει τον πόνο του διωγμού και υιοθέτησαν την ελευθερία της μετανάστευσης. Εκεί οι μερακλήδες συνοδεύουν τις κουβέντες τους με τσίπουρο και μεζέ. Οι γυναίκες σου ανοίγουν τα σπίτια τους και σε καθίζουν στο πεζοδρόμιο της γειτονιάς τους για ένα κέρασμα, παρέα με αρωματικά νυχτολούλουδα.

Οι γυναίκες σου ανοίγουν τα σπίτια τους και σε καθίζουν στο πεζοδρόμιο της γειτονιάς τους για ένα κέρασμα, παρέα με αρωματικά νυχτολούλουδα

Φτάνοντας στην άλλη άκρη του Βόλου, βρίσκεις τον κατάφυτο λόφο της Γορίτσας με την ομώνυμη εκκλησία της Παναγιάς στην κορυφή του, όπου μπορείς να ξαποστάσεις και να απολαύσεις την πανοραμική θέα της πόλης και την Παναγιά της Τρύπας ευθεία κάτω στα πόδια σου, μία εκκλησία χτισμένη μέσα σε σπηλιά και δίπλα στη θάλασσα.

Αφήνοντας το αστικό κέντρο της Μαγνησίας για το ραντεβού σου με τη φύση, συναντάς το Πήλιο. Το γνωστό ως ‘βουνό των Κενταύρων’, βγαλμένο από τη μυθολογία και πλασμένο από τη θέα φύση σε καθηλώνει με την πλούσια βλάστησή του. Ανεβαίνοντας προς Πορταριά, συναντάς αρχοντικά σπίτια, το ένα πιο όμορφο από το άλλο, μπαλκόνια με θέα μαγευτική, καλντερίμια πλακόστρωτα και μονοπάτια ιδανικά για λάτρεις της πεζοπορίας. Στην Μακρυνίτσα η έννοια του παραδοσιακού και του όμορφου κορυφώνεται. Στην πλατεία της Μακρυνίτσας μπορείς να ξαποστάσεις για ένα παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού, για πίτες με σπιτικό φύλλο και στο πιάτο σου ο Βόλος.

Αν έχεις τον χρόνο να ‘εμβαθύνεις’ στην εξερεύνηση του Πηλίου, υπάρχουν τόσα αμέτρητα μικρά και μεγαλύτερα χωριά, το Μούρεσι, ο Κισσός, οι Πινακάτες, οι Μηλιές, η Βυζίτσα, όλα τους στολισμένα με κισσούς, βουκαμβίλιες, ορτανσίες, αλλά και με παλαιόκτιστες πέτρινες πλατείες και αιωνόβια πλατάνια, που οπωσδήποτε σε συγκινούν. Στην κορυφή του Πηλίου, τα Χάνια σου χαρίζουν απλόχερα τη δροσιά τους το καλοκαίρι, και επιβλητικά τον παγετό τους τον χειμώνα. Εκεί μπορείς να γευτείς παραδοσιακή φασολάδα με χωριάτικο λουκάνικο ή γίδα βραστή, σπεσιαλιτέ μοναδική.

Κατεβαίνοντας από την κορυφή και αναζητώντας τη θάλασσα, φτάνεις στο Ανατολικό Πήλιο, σε παραλίες θα έλεγε κανείς, εξωτικές. Ποιες θα μπορούσε κανείς να πρώτο-προτείνει; Από τις πιο κοσμοπολίτικες, όπως ο Αι Γιάννης, η Πλάκα και ο Παπά Νερό, το Χορευτό και οι Αγίοι Σαράντα, όλες τους με υπέροχο χαλίκι, μέχρι τον Μυλοπόταμο με το φυσικό βραχώδες πέρασμα, τη δύσβατη Φακίστρα, τη Λαμπινού με τα γάργαρα νερά, τη Ξυνόβρυση, αλλά και την πανέμορφη Μελανή με τους επιβλητικούς της βράχους εντός της θάλασσας. Σε όλες αυτές τις παραλίες το καλοκαίρι και οι βουτιές είναι ατελείωτες. Το ίδιο αμέτρητα είναι και τα τσιπουράκια μετά τη βουτιά, οι καλοκαιρινες νύχτες, αλλά και οι ορεινοί περίπατοι, αν σε προλάβει ο χειμώνας. Εσύ, το καλύτερο που έχεις να κάνεις για να ανακαλύψεις ολόκληρο τον Βόλο με το Πήλιο είναι… ξαναγυρίσεις!