Ανέκαθεν μου ήταν βαρετός, έως και αντιπαθής ως πολιτικός ο Δίπλαρος. Βαρετό και αντιπαθητικό μου είναι βασικά σύσσωμο σχεδόν το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Γι’ αυτό, αν και σίγουρα είμαι υπέρ της ψήφου και της συμμετοχής στις εκλογές, δεν αδικώ και τόσο πολύ τους αρκετούς, τέρμα μπλαζέ φίλους μου, που δεν ασχολούνται καθόλου. Που ποτέ δεν ανοίγουν την αυτιστική, ηλίθια μας τηλεόραση και που ιδέα δεν έχουν τι στον τέτοιο συμβαίνει στην πολιτική ζωή του τόπου.

Μιλώντας συγκεκριμένα για τον Ευθύμιο Δίπλαρο, θα μπορούσα να πω πως τις τελευταίες μέρες τον λυπήθηκα λίγο τον άνθρωπο, με όλο αυτό τον διαδικτυακό διασυρμό που υπέστη. Δημόσιο πρόσωπο εκτεθειμένο στην κριτική μεν, άνθρωπος όμως απ' την άλλη και σίγουρα όχι κανάς εγκληματίας. Ίσως έτσι να εξηγείται εν μέρει η ατσούμπαλη, αμήχανη πρόθεσή του να εκτοξεύει on air απειλές για αγωγές και εκδικήσεις.

Νομίζω όμως πως μπορώ ταυτόχρονα να διακρίνω τι γενικά ο εν λόγω κύριος αντιπροσωπεύει, κι αυτό με κάνει να «χαίρομαι» και λίγο για τις επικρίσεις που δέχεται. Σε καμία περίπτωση ωστόσο το θέμα δεν είναι προσωπικό εναντίον του. Αντίθετα. Αν υπάρχει λόγος που σε εισαγωγικά χαίρομαι για τον «διασυρμό» του είναι επειδή νιώθω πως ουσιαστικά οι πελατειακές σχέσεις είναι που επιτέλους διασύρονται. Ένας διαχρονικά νοσηρός και επιζήμιος για τη μπανάνα μας 'θεσμός', που ο συγκεκριμένος βουλευτής εκπροσωπεί με μεγάλη, κατά που λέγεται, επιτυχία.

Νιώθω βασικά πως ο Δίπλαροζ και ο κάθε Δίπλαρος [κάμποσοι τέτοιοι υπάρχουν στην πολιτική ζωή, απ΄όλους τους χώρους και όπως η Ιστορία μας έχει φανερώσει ... σε όλα τα ... αξιώματα], είναι γενικότερα ό,τι πάει πολύ λάθος με την ανέλιξη προσώπων στη μεσανατολική μας χώρα. Δραστήριο στέλεχος της νεολαίας της παράταξής του από εφηβική ηλικία, θαρρώ πως αντιπροσωπεύει καλά το τυπικά μονοδιάστατο κομματικό όν, που αποστηθίζει ποιηματάκια που του υποδεικνύονται από την επίσημή του 'ιδεολογία', χωρίς ειλικρινές, ανιδιοτελές όραμα και χωρίς καμία ιδιαίτερα ενεργή, προσωπική φαντασία.

Το ανυπέρβλητο, για παράδειγμα, 'μπράβο στην κυβέρνηση' που ξεστόμισε για τον παιδεραστή είναι εικάζω χαρακτηριστικό σύμπτωμα του ληθάργου στον οποίο τέτοιοι ανθρώποι πέφτουν, όταν τόσο πολύ θολώνουν, που τίποτα δεν βλέπουν πέρα απ' το κομματικό τους δάχτυλο. Ενεργοί πολιτικοί που αρκετά συχνά καταντούν να γίνονται απλά ματαιόδοξοι, ενίοτε και γλοιώδεις τύποι, οι οποίοι συνεχώς βοηθούν ή και «βοηθούν» πολίτες (κατά προτίμηση «δικούς τους») έχοντας στην πραγματικότητα στόχους προσωπικούς και απώτερους.

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς που ο κάθε τέτοιος Δίπλαρος δεν χάνει ποτέ κηδεία, μνημόσυνο και γάμο του κάθε άσχετου. Που δίνει στον όρο ξύλινη γλώσσα ζωντανή ενσάρκωση, κάθε φορά σχεδόν που βγαίνει να μιλήσει. Και που αντιλαμβάνεται τις ανθρώπινες του σχέσεις ως ...διασυνδέσεις, με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως.

Που η νεοπλουτίστικη ταυτόχρονα κοσμοθεωρία του τον οδηγεί στο να πρωταγωνιστεί σε τέτοια βίντεο, στα οποία οφθαλμοφανής είναι η υποκριτική πρόθεση για παρουσίαση ενός και καλά απλού και καθημερινού πολίτη που πίνει ... γάλα τριαντάφυλλο.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=41&v=LBTsbvi1jus

Στην τελική, μόνο και μόνο για το ότι ο άνθρωπος αυτός μάλλον δεν είναι καν σε θέση να αντιληφθεί γιατί ένα τέτοιο βίντεο είναι πόνος για τα μάτια (και τ' αυτιά και τ' αυτιά) είναι από μόνο του αρκετά προβληματικό. Μόνο και μόνο γι' αυτό, ούτε ως δημοτικό μου σύμβουλο τον θέλω, ούτε ως βουλευτή μου, ούτε ως τίποτα πολιτικό. Κι ας ακούγεται επιφανειακό το θέμα της αισθητικής παιδείας και αντίληψης. Ακούγεται. Δεν είναι.

Υποψιάζομαι στο μεταξύ πως πολλά απ' τα άτομα που μια στοιχειώδη αισθητική νοημοσύνη την έχουν, είναι συχνά οι ίδιοι άνθρωποι που στις εκλογές ποτέ δεν ψηφίζουν. Συμβάλλουν δηλαδή κι αυτοί, στο να βγαίνει ο κάθε τέτοιος, πρώτος. Όπως έχουν επανειλημμένα αποδείξει εκλογικές διαδικασίες, μιλάμε για τεράστια μερίδα του πληθυσμού. Προσωπικά έχω πολλούς φίλους και γνωστούς, με πολύ αξιόλογη στάση ζωής και με βαθύ περιεχόμενο στην όλη κοσμοθεώρησή τους (που κι αυτό πολιτική πράξη είναι by the way) που ποτέ δεν ψηφίζουν. Αυτό είναι επίσης θέμα. Το λες και θεματάρα.